De jongmeerderjarige met Thaise nationaliteit en woonachtig in Thailand is onder Thais recht door haar in Thailand wonende Nederlandse stiefvader geadopteerd. Het verzoek van de (stief)vader tot erkenning van de adoptie naar Nederlands recht wordt toegewezen. Afgewezen worden echter het verzoek tot omzetting van de adoptie naar Nederlands recht en inschrijving van de geboorteakte. Dit omdat de Thaise adoptie immers niet tot verbreking van de voordien bestaande familiebetrekkingen leidt en de jongmeerderjarige niet de Nederlandse nationaliteit heeft en evenmin rechtmatig in Nederland verblijft.

De kantonrechter is van oordeel dat de volmachten uit het levenstestament de belangen van de ouders onvoldoende beschermen en is bovendien van oordeel dat bij de keuze voor de bewindvoerder voorbij moet worden gegaan aan de door de ouders in hun levenstestament benoemde gevolmachtigden.

Verzoek een latere vermelding toe te voegen aan geboorteakte van wijziging geslacht in ‘X’, dan wel ‘waarvan het geslacht niet is kunnen worden vastgesteld’. Aangehouden in afwachting van een deskundigenverklaring.

Moeder niet-ontvankelijk in hoger beroep; is geen belanghebbende in de zin van artikel 798 lid 1 eerste volzin, Rv Door voogdijoverdracht worden haar rechten en verplichtingen niet rechtstreeks geraakt.

Herroeping adoptie toegewezen. Termijnoverschrijding opzijgezet wegens strijd met artikel 8 EVRM. Bestaan familierechtelijke betrekking met adoptieouders belastend voor verzoekster. Zij wil een nieuwe start maken en een eigen identiteit ontdekken. Het verzoek tot wijziging van de geboorteakte wordt verwezen naar rechtbank Den Haag, evenals het verzoek voornaamswijziging (vanwege onderlinge samenhang).

Grootouders zijn geen belanghebbende in de procedure over de verlenging van de uithuisplaatsing van de minderjarige en niet-ontvankelijk in hun hoger beroep. Tussen de grootouders en de minderjarige is sprake van family life in de zin van artikel 8 EVRM, maar de uithuisplaatsing vormt geen inbreuk op dit recht van grootouders.

Verhuiszaak. Het oordeel van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2021:1513) brengt niet met zich mee dat de ouder met eenhoofdig gezag toestemming nodig heeft van de andere ouder om te verhuizen. De rechtbank toetst of terugverhuizing nodig is in het kader van de plicht van de moeder uit artikel 1:247 BW om het contact tussen de minderjarige en de vader te bevorderen.

Erkenning door vriendin van moeder vernietigd, vervangende toestemming voor de man om het kind te erkennen verleend. De erkenning van de minderjarige door de man schaadt de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met de minderjarige of de belangen van de minderjarige niet.

Belangrijk dat stappenplan tot contactherstel zoon door vader wordt gevolgd

Een vader en zijn zoon hebben al langere tijd geen contact. De vader heeft hiertoe meerdere verzoeken ingediend. De minderjarige heeft met de bijzondere curator een stappenplan opgesteld voor het contactherstel. De minderjarige wil grip houden op de situatie en zelf aangeven wanneer hij toe is aan het zetten van stappen. De rechtbank geeft aan het belangrijk te vinden om de wensen en grenzen van de minderjarige te respecteren. Om die reden heeft de rechtbank ook geen nieuwe zitting gepland, nu de rechtbank verwacht dat dat alleen maar zal afdoen aan het plan. De rechtbank wil het plan van de minderjarige geheel volgen. Het afdwingen van een omgangsregeling zal hem verder van de vader verwijderen. Het verzoek van de vader wordt dan ook afgewezen.

Herroepen spoedmachtiging omdat al reguliere machtiging uithuisplaatsing is verleend

Voor twee minderjarigen is een machtiging tot uithuisplaatsing verleend, maar zij staan nog op een wachtlijst voor een passende plek. Ruim een maand later besluit de GI hen alsnog via een spoedmachtiging uithuisplaatsing in een crisisgroep te plaatsen. Volgens de GI kunnen de kinderen daar alleen geplaatst kunnen worden als er een spoedmachtiging is verleend. De kinderrechter komt echter tot het oordeel dat de spoedmachtiging ten onrechte is verleend, Ook een reguliere machtiging zou naar het oordeel van de kinderrechter toereikend moeten zijn. Bovendien biedt de wet geen mogelijkheid om een machtiging tot uithuisplaatsing te verlenen als er al eenzelfde machtiging is verleend en deze nog geldig is (ook als het om een spoedmachtiging gaat).