Beantwoording prejudiciële vragen door Hoge Raad inzake toestemming vakantie met pleegkind

In deze prejudiciële procedure (artikel 392 Rv) beantwoordt de Hoge Raad onder meer de vraag of en, zo ja, welke toestemming is vereist als pleegouders met een onder toezicht gestelde en uit huis geplaatste minderjarige een uitstapje willen maken of op vakantie willen gaan. Bij een uithuisplaatsing in een pleeggezin hebben de pleegouders zeggenschap over de dagelijkse gang van zaken, zoals in beginsel ook het nemen van beslissingen over uitstapjes en vakanties met de minderjarige. Hiervoor hoeven de pleegouders dus geen toestemming van de met het gezag belaste ouders te hebben. De GI moet echter kunnen ingrijpen wanneer de uitvoering van een omgangsregeling wordt geraakt door zulke uitstapjes of vakanties. Pleegouders moeten hiervan daarom in een dergelijk geval melding maken, zodat de GI toestemming kan verlenen of weigeren. Voorgenomen uitstapjes en vakanties die de omgangsregeling niet raken, hoeven de pleegouders niet aan de GI te melden.

Het hof oordeelt dat voldaan is aan de vereisten van artikel 1:253n BW en dat de moeder alleen belast wordt met het gezag over de kinderen. De voor gezamenlijk gezag vereiste omstandigheden zijn afwezig. Het hof vernietigt de beslissing van de rechtbank.

Het hof vernietigt op basis van artikel 1:253c BW de beschikking van de kinderrechter, waarin de vader naast de moeder belast werd met het gezag over het kind, en wijst het verzoek van de vader af om met het ouderlijk gezag te worden belast. Het gezamenlijk gezag heeft niet gebracht wat de raad en de rechtbank daarvan verwachtten en is dus (nu nog) niet in het belang van het kind.

Verzoek tot ondertoezichtstelling en machtiging uithuisplaatsing indien het onzeker is of een GI in Zeeland de maatregel kan uitvoeren. In Zeeland is een kritieke situatie ontstaan doordat het contract met een GI is beëindigd en de overige in de regio opererende GI’s te maken hebben met grote personele druk. De kinderrechter ziet zich nu voor de keuze gesteld om de verzoeken bij gebreke van een GI af te wijzen of ondanks de door de GI’s geuite bezwaren toch een GI te benoemen. De kinderrechter kan onder de omstandigheden van deze zaak niet anders dan toch een GI te benoemen.

Toewijzing adoptie meerderjarige wegens zeer bijzondere omstandigheden.

Vervangende toestemming ex artikel 1:253a BW voor verhuizing en inschrijving op school. Belangen vrouw en haar gezin, waarin kind opgroeit, wegen zwaarder dan belangen man.

Beëindiging gezag vader. Vader verdachte van partnerdoding. Vaststelling omgangsregeling; afwijzing benoeming bijzonder curator ex artikel 1:242a jo. artikel 1:250a BW.

De gewone verblijfplaats van de minderjarige is niet in Italië, maar in Nederland. Niet is aangetoond dat de ouders op enig moment een concrete en bindende afspraak hebben gemaakt om definitief naar Italië te verhuizen en daar samen als gezin verder te leven. Dit betekent dat er geen sprake is van ongeoorloofde vasthouding (op of rond 22 juni 2020) in de zin van artikel 3 van het Haags Kinderontvoeringsverdrag. De rechtbank wijst het verzoek van de vader tot teruggeleiding naar Italië daarom af.

De voogdij wordt beëindigd wegens slechte financiële bewindvoering en forse zorgen over de pedagogische capaciteiten van de voogd (art. 1:327 en 1:329 BW).

De rechtbank oordeelt dat een gezagsbeëindigende maatregel voor de ouders van een 17-jarige niet proportioneel is.