Vrouw verzoekt vernietiging van de erkenning op grond van dwaling (artikel 1:205 lid 1 sub c BW). De vrouw stelt dat zij toestemming tot erkenning heeft gegeven in de veronderstelling dat de erkenner de biologische vader was. Toen zij later de man tegenkwam die, nadat DNA-onderzoek had plaatsgevonden, de biologische vader bleek te zijn, werd haar duidelijk dat zij had gedwaald. Het hof wijst het verzoek af. Naar het oordeel van het hof heeft een juiste voorstelling van zaken bij de vrouw niet ontbroken, aangezien uit haar eigen verklaringen en die van anderen blijkt dat de vrouw zich reeds voor de erkenning ervan bewust was dat het vaderschap van de man niet zeker was en dat dat ook van de man zou kunnen zijn die achteraf inderdaad de biologische vader blijkt te zijn.

De man is per 19 augustus 2014 in staat van faillissement verklaard. Hij verzoekt nihilstelling van de partner- en kinderalimentatie per 1 januari 2010. Na een schorsing tijdens de behandeling in hoger beroep komen partijen overeen dat de man de vrouw een bedrag van € 15.000  betaalt ter zake van achterstallige kinder- en partneralimentatie. Partijen verlenen elkaar volledige kwijting over de periode tot faillissement. Nadien bericht de advocaat van de vrouw dat er geen overeenstemming is bereikt, omdat het niet de bedoeling van de vrouw was slechts de achterstallige alimentatie af te kopen, maar ook de vordering van de man op de vrouw ter zake van de boedelscheiding te verrekenen. De vrouw beroept zich op dwaling. Het hof wijst dit beroep af en stelt voor de periode na 19 augustus 2014, rekening houdend met het VTLB, de kinderalimentatie vast. De partneralimentatie wordt op nihil gesteld.

Kinderalimentatie. Het hof laat de door de man zelf veroorzaakte inkomensvermindering buiten beschouwing en hanteert zijn oude fictieve inkomen ter berekening van zijn draagkracht. Voorts houdt het hof rekening met de onderhoudsplicht van de man jegens zijn stiefkinderen voor de helft. De andere helft wordt toegerekend aan de moeder van deze kinderen. Het hof berekent tot slot of de op basis van het oude fictieve inkomen berekende kinderalimentatie ertoe leidt dat het feitelijke inkomen van de man beneden 90% van de bijstandsnorm voor een alleenstaande zakt.

De moeder en de minderjarige hebben jarenlang bij de grootouders gewoond. Op 9 oktober 2013 besluit de moeder samen met de minderjarige te verhuizen en enige maanden later wordt de minderjarige op vrijwillige basis in een pleeggezin ondergebracht. De grootouders doen een beroep op het blokkaderecht (artikel 1:253s BW), maar zonder succes. Zij zijn geen pleegouders. Zij kunnen daarom ook niet verzoeken om een voorlopige ondertoezichtstelling van de minderjarige. Voor de vaststelling van een omgangsregeling is in een kortgedingprocedure geen ruimte.

Afwikkeling huwelijksvermogen. De grieven van de man – waarin hij ook de door de rechtbank bepaalde waarde van de aandelen van de bv bestrijdt – zien niet alleen op de situatie dat hij veroordeeld zou worden tot pensioenafstorting en hadden dus moeten worden besproken door het hof.

Kinderalimentatie. Artikel 1:401 lid 5 BW. Het hof is van oordeel dat de tussen partijen gemaakte afspraak over de kinderalimentatie in het convenant uit 2008 is aangegaan met grove miskenning van de wettelijke maatstaven. Partijen hadden destijds € 133 per kind voor de drie kinderen van partijen afgesproken, maar een door de man aan het hof overgelegde en door de vrouw niet betwiste herberekening leidt tot een substantieel lager bedrag van € 49 voor de drie kinderen tezamen. Het hof gaat vanwege deze wanverhouding over tot wijziging, maar laat die pas ingaan per datum van indiening van het wijzigingsverzoek bij de rechtbank.

Machtiging gesloten jeugdzorg. Artikel 29b lid 5 Wjz. Instemming vereist van gedragswetenschapper die de minderjarige kort tevoren heeft gesproken. Minderjarige was onvindbaar, waardoor de gedragswetenschapper hem niet heeft gesproken. Hij was wel aanwezig op de zitting bij de kinderrechter die hem daar heeft gehoord. Kinderrechter verleent machtiging. Hof oordeelt dat artikel 29b lid 5 Wjz strikt moet worden toegepast, nu het gaat om vrijheidsbeneming. Omstandigheid dat minderjarige onvindbaar was, maakt dit niet anders. Hof vernietigt beschikking en wijst verzoek tot afgifte machtiging gesloten jeugdzorg alsnog af.

De moeder stelt dat een door de Raad voor de Kinderbescherming gestarte ontheffingsprocedure strijdig is met de rechtswaarborgen die besloten liggen in artikel 6 en 8 EVRM vanwege verwevenheid van de rollen van de raad als procespartij en hulpverlening. Zij verzoekt een tegenonderzoek te gelasten zoals bedoeld in artikel 810a lid 2 Rv, maar vangt bot.